വിട പറയുന്നു ഞാന്‍....
സ്നേഹസ്സരോജമായ്‌
അന്നു നീയെന്നിലെ
മോഹസ്സരസില്‍
വിരിഞ്ഞ നേരം
ചിത്രശലഭമായ്‌ പാറിപ്പറന്നു നീ
മധുരം നുകര്‍ന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.
ആ നേരമെന്നുടെ കണ്‍കളിലിടം തേടി
വന്നുപോവുന്ന സത്യത്തെ ഞാനോര്‍പ്പൂ
ഒരു കീബോടും, ഒരു മൌസും
ഒരു മോണിറ്ററും വന്നപ്പോള്‍
ഞാനറിയാതെ മറന്നു പോയി
നിന്‍ തുടുത്ത കവിളിണകള്‍.
ഒരു മുറിയില്‍ തനിച്ചൊത്തിരി നേരം
ചിലവഴിച്ചു ഞാനാസത്യത്തിലൂടെ
നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നോരായുസ്സു ഞാന്‍
വേര്‍പാടിന്‍ ദുഃഖം ഗ്രസിച്ചു ഞാനാ-
ദ്യത്തെ തൂലിക ചലിപ്പിച്ചു.
അവനെന്നിലേക്കടുക്കുമ്പോള്‍
മുറിക്കകത്തുനിന്നുഞാന്‍
അസ്വസ്ഥനായി ഞാന്‍മാറിയന്നു
ഏകനാണു ഞാനനാഥനാണ് ഞാന്‍
എന്‍റെ സ്വാര്‍ത്ഥത എന്‍റെ മോഹങ്ങള്‍
പുരാണത്തില്‍ കലിയായിത്തീരുന്നു ഞാന്‍
അല്ലലിന്‍ ദേവത കയറിയിറങ്ങുന്ന
ക്ഷേത്ത്രതിന്‍ ഉടമയയിതീരുന്നു ഞാന്‍
തകരുന്നോരീ ജീവിതശേഷിപ്പ്‌
ഇടറുന്ന വിപഞ്ചിക സ്വരങ്ങള്‍
ഇണകള്‍ ഇടറുന്നു കവിളുകള്‍ ദ്രവിക്കുന്നു
ഇല്ല, ഞാനില്ല... വിടപറയുന്നു ഞാന്‍.
(അതുല്‍ ബാബു, പത്താം തരം ബി)
